Marek Chlanda - Kodeks Nadwiślański, 2001/2002

W latach 1980–1983 tworzył sytuacje przestrzenne pt. Miejsce rysunkowe. Od lat osiemdziesiątych w rzeźbach robionych z prostych materiałów jak drewno, wosk, gips, elementarnymi czynnościami rzeźbiarskimi układania, opierania, zestawiania elementów analizuje relacje zachodzące pomiędzy ciałem a przestrzenią. Drogi tworzy z fragmentów, na stosach ustawia rysunki, inne elementy opiera o ścianę. Utwory te nie zespolone w trwałą całość, podatne są na upadek, rozpad. W ostatnich latach w rzeźbach, których formy ogarniają próżne wnętrza, zaznacza się przeciwny problem: nieobecności i pustki.

Nieustanną, równoległa praktyką Marka Chlandy jest rysowanie. Rysunki, często poprzedzają zagadnienia podejmowane w rzeźbie. Od 1974 roku, zrealizował ponad 30 serii rysunkowych: Droga Krzyżowa, 1979–2000; Gammel Kongevej, 1981; Ostatnia Wieczerza, 1982; Apocalypsis cum figuris, 1991; Kodeks Jerozolimski, 1993. W nowszych seriach Kodeks Nadwiślański, 2001–2002; Pamiętniki Boga, Zaświaty, Pudełka nagrobne, 2003–2004 rysunki i obiekty wypełniane są formami abstrakcyjnymi i fragmentami natury. W ostatnich latach realizował kilka cykli malarskich, m. in. Beatyfikacje, 2006-2007, Uzdrowisko, 2011-2012.

Kodeks Nadwiślański jest jednym z najbardziej okazałych, obszernych i reprezentacyjnych dzieł Marka Chlandy, liczy 186 rysunków i 2 obiekty rzeźbiarskie. Od czasu jego powstania (2001/2002), prezentowany jest w Polsce dopiero po raz trzeci. To z pewnością także jedno z najważniejszych i najbardziej atrakcyjnych dzieł w kolekcji Małopolskiej Fundacji Muzeum Sztuki Współczesnej.

Marek Chlanda, rzeźbiarz i rysownik urodził się w 1954 r. w Krakowie. Ukończył krakowską ASP. Mieszka i pracuje w Krakowie.