Kolekcja Fundacji tworzona była z myślą o przyszłym zbiorze sztuki XXI wieku, przeznaczonym dla muzeum, które miało mieć swoją siedzibę w Krakowie.
Na pierwszym etapie tworzenia kolekcji jako datę graniczną przyjęto połowę lat dziewięćdziesiątych, uznając, że wtedy właśnie mocno ujawniły się w sztuce polskiej - i szerzej: środkowoeuropejskiej - nowe tendencje, dające się dziś opisać jako nurt krytyczny, metaforyczny i (auto)ironiczny.
Kapituła, kierując się powinnością dokumentowania tych zjawisk i postaw artystycznych, ma na uwadze fakt, że dotąd nie przedstawiono ich w sposób wyczerpujący, nie odnotowano, a nawet świadomie pominięto w zbiorach muzealnych Krakowa. W konsekwencji, powstający zbiór nie ma charakteru encyklopedycznego - nie ogarnia całego spektrum sztuki, zarówno jeśli chodzi o nurty obecne w sztuce, jak i charakterystyczne dla praktyki muzealnej podziały na dyscypliny.
Cechą kolekcji ma być otwarcie na nowe media i działania interdyscyplinarne. Ambicją Fundacji jest dopełnianie kolekcji dziełami współczesnego dizajnu, a także archiwizowanie różnych przejawów kultury wizualnej dla utrwalenia możliwie szerokiego świadectwa artystycznego wyrazu współczesności - prawdziwych znaków czasu.
Ze względu na szczególne miejsce Krakowa na mapie Polski, ważnym zadaniem powstającej kolekcji będzie przedstawienie nowej polskiej sztuki w kontekście środkowoeuropejskim. Poszukiwania Kapituły dotyczą więc także artystów działających w krajach naszego regionu. W ten sposób przyszłe muzeum - którego idea realizuje się tuż po wejściu Polski do Unii Europejskiej - stanie się także metaforycznym elementem integracji.